Gelsin gerilim...
Baş karakterimiz Lo, dergide çalışan bir gazeteci. Patronu, tüm lüks yaşamı içinde barındıran ve ilk kez denize açılacak olan Aurora gemisininde bir hafta yolculuk ve haber yapacakken hastalanınca yerine kızımız Lo yu gönderme kararı alır. Yolculuktan bir kaç gün önce gece bir gürültüyle uyanır ve evine giren hırsızla burun buruna gelir. Bu olayı hafif yaralanmayla atlatmasına rağmen korku bütün zihnine hükmetmeye niyetlidir.
Huzursuz geçen bir kaç günün ardından gemiye biner , yan kamaradaki kapıyı çaldığında karşılaştığı bayandan rimel ister. Alel acele rimeli eline tutuşturup kızımızı kapı dışarı eden kadını daha sonra göremez kızımız. Bir gece kamaranin birinden suya bir şey atıldığını duymasıyla işler sarpa sarmaya başlayacaktır. Gemi güvenliği yan kamarada kimsenin kalmadığını, odanın boş olduğunu iddia eder, ama Lo o gece suya atılan şeyin bir ceset olduğunda kararlıdır. Kafasınızda sürekli şekil değiştirip sizi karanlığa çekmeye çalışan korkularla savaşırken kimsenin görmediği birinin varlığına dair yaptığınız iddiaya ne kadar devam edebilirsiniz?
Eğer bu iddia beyninizin size bir oyunuysa, akıl sağlığınızdan şüphe edersiniz. Peki ama ya gerçekse? O zaman gemide bir katil var demektir.
Gizem ve gerilimin hakkını sonuna kadar veriyor bu kitap. Akıcı olmasıyla birlikte iyi bir kurguya sahip. Gelgelelim karakter tanıtımları yetersiz. Daha ilk sayfadan hop olayların içine dalıyorsunuz. Kurguya dahil olan her karakter şaibeli. Tamam etkileyici bir final yazabilmek için böyle bir yöntem kullanılması gayet normal ama baş karakter de bir o kadar tekinsiz.Karakterin kendisi ve geçmişi hakkında hiçbirşey bilmeyince benimseyemiyorum bir türlü. Benimseyemeyince, olayları sanki uzaktan izliyormuşum gibi geliyor. :) Kitap yarısından sonra biraz toparladı neyseki. Bunun dışında gayet iyiydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Tasarlamak gerçek bir şeydir; açığa vurulmuş düşler denenmiş demektir.
(İnci - John Steinbeck)