Ben kaybolalı iki sene oldu. Dilim kesilip geri döndüğünden beri annemde dahil, köydeki herkes ben yokmuşum gibi davranıyor. Yaşadıklarımdan sonra sessiz kalmak en iyisi. Tek sorun seninle de konuşamıyor olmam.
Beni kaçıranın kim olduğunu benden başkası bilmiyor. Söylemedim, bir süre sonra zaten kimse beni ciddiye almamaya başladı.
Herşeye katlanıyorum. Başkasıyla evleneceğini duydum. Eski anılar bir bir üşüşüyor zihnime. Seneler öncesi...Dere kenarında dalaşmamız... Senin için en tombul solucanları toplamıştım. Şimdi ise başkasıyla evleniyorsun. Ben mi? Ben iki senenin ardından dili kesilmiş olarak geri dönen ve herkes onu yok saydığından adını unutmamak için her sabah kendine hatırlatan kızım. Ben Judith.
Susmak en büyük çığlıktır ve yalnızca çok büyük acılar çeken kişi susar.
Allahım bir aşk, bir acı, hiçlik, sessizce atılan çığlıklar, varlık mücadelesi ancak bu kadar güzel anlatılabilir. İnsanın aşık olası geliyor. Suskunluğun ardında saklanan çığlıklar ancak bu kadar canını acıtabilir bir insanın. Kesinlikle kitaplığınızda bulunması gereken bir kitap. Bir karakterin hayata bakışı, aşkı, yaşadıkları o kadar şiirsel bir dille anlatılmış ki, karakterin günlük işlerini bile sıkılmadan defalarca okuyabiliyorsunuz. Çevirmeni özellikle tebrik ediyorum. Judith karakterin hayatımda her zaman bir yeri olacak. ^^
Alıntılarla döneceğim.
5
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Tasarlamak gerçek bir şeydir; açığa vurulmuş düşler denenmiş demektir.
(İnci - John Steinbeck)